"P" သံုးလံုးကို ဂ႐ုစိုက္ပါ

  ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ၿပီး လုပ္ငန္း တိုးတက္ေအာင္ျမင္ေရးကို အေလးထားတဲ့ တာဝန္ရွိသူမ်ားဟာ "P" သံုးလံုးကုိ ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။  အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ဝန္းရံထားတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုဟာ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းၿပီး ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ဆိုရင္ အေရးအႀကီးဆံုးနဲ႔ အဓိက အက်ဆံုးဟာ သူတို႔ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တာဝန္ရွိသူမ်ားနဲ႔ ေနာက္ကြယ္က လုပ္ငန္းရွင္ ဆိုသူေတြဟာ လုပ္ငန္းရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာနဲ႔ တူတဲ့ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းသာယာေရးကို ဂ႐ုျပဳသင့္ပါတယ္။ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုဟာ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားကို ထိခိုက္က်ဆင္းေစမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အားလံုးပဲ နားလည္ၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ အလုပ္ခြင္ကို ေရာက္လာတာဟာ မိမိရဲ႕ လုပ္ငန္းရည္မွန္းခ်က္ကို ကူညီဖုိ႔၊ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ တစ္ခုအတြက္ အက်ဳိးတူ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ဆိုတာ သိဖုိ႔လိုလိမ့္မယ္။ ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ သူေတြက လုပ္အား (ကာယအားျဖစ္ေစ၊ ဉာဏအားျဖစ္ေစ) နဲ႔ ကၽြမ္းက်င္မႈေတြကို သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ အခေၾကးေငြနဲ႔ ေရာင္းခ်စားေသာက္ၾကသလို ေငြေၾကး တတ္ႏုိင္သူမ်ားဘက္ကလည္း ေငြေၾကးကို အရင္းအႏွီးျပဳ တည္ေဆာက္လိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခု တိုးတက္ေအာင္ျမင္ၿပီး အျမတ္အစြန္း တစ္စံုတစ္ရာ ရရွိေရးကို ဦးတည္လိမ့္မယ္။

ဒီေနရာမွာ လုပ္ငန္းရွင္ဟာ အလုပ္သမားရဲ႕ အကူအညီကို ယူရသလို အလုပ္သမားမ်ားဟာလည္း သူတို႔ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လုပ္ငန္းရွင္ကို အားထားရလိမ့္မယ္။ “ကိုင္းကၽြန္းမွီ ကၽြန္းကိုင္းမွီ” ဆိုတဲ့ သေဘာသဘာဝအရ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေငြေၾကးရင္းႏွီး ထည့္ဝင္ႏုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕ လုပ္ငန္းမဆို အလုပ္သမားမ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္မႈ မရွိရင္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္သလို ဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားမ်ားမဆို မီွခိုအားထားရာ အလုပ္ရွင္ မရွိျပန္ရင္လည္း သူ႔ဘဝ ရပ္တည္ေရးဟာ အမွန္တကယ္ပဲ ခက္ခဲတတ္ပါတယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေလးစားခ်စ္ခင္ၿပီး အျပန္အလွန္ နားလည္ၾကမွသာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ေပါက္ေျမာက္ပါလိမ့္မယ္။

တစ္ေနရာက၊ တစ္ဖက္ဖက္က ခ်ဳိ႕ယြင္းအားနည္းမႈ ရွိလာခဲ့ၿပီဆိုရင္ မေက်နပ္မႈကေန ဝိေရာဓိျဖစ္၊ ဝိေရာဓိကေန ပဋိပကၡ ျဖစ္သြားၾကၿပီး မလိုလားအပ္တဲ့ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ ႀကံဳရေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ကိစၥေတြကို ႀကီးတဲ့အမႈ ေသးေအာင္၊ ေသးတဲ့အမႈ ပေပ်ာက္သြားေအာင္ ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာရင္း အေျဖတစ္ခုကို ရရွိသြားတတ္ေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ ကာယကံရွင္မ်ားရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္ႏိုင္မႈ၊ စဥ္းစားမႈႏႈန္း နည္းၾကမႈေတြေၾကာင့္ အမႈိက္ကစၿပီး ျပသာဒ္ မီးေလာင္သြား ရတာမ်ဳိးေတြ ရွိတတ္တယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုး အက်ဳိးမရွိတဲ့ ဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ကုန္ထုတ္စြမ္းအား က်ဆင္းရမႈနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူထုႀကီးအတြက္ စားဝတ္ေနေရး ခက္ခဲလာရတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

မေကာင္းတဲ့ အဲဒီ အေနအထားမ်ဳိးကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ဖုိ႔ဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္ညႇိႏႈိင္း အေျဖရွာတာဟာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားေတြဟာ ကိုယ့္ဘက္သူ႔ဘက္ ၾကည့္တတ္ၿပီး အေကာင္းဆံုးကို ရွာၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေျပလည္မႈကို ရရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဆင္းရဲလို႔ လုပ္ခလစာနဲ႔ ဘဝရပ္တည္ေနရတဲ့ အလုပ္သမားဆိုတာ ဘဝကို အေလာင္းအစားျပဳၿပီး ပဋိပကၡကို မဖန္တီးတတ္ပါဘူး။ မတတ္သာလြန္းတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ေနလို႔သာ လုပ္ခလစာကို သင့္ေလ်ာ္သေလာက္ တိုးေတာင္းတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို အလုပ္ရွင္ဆိုတဲ့ သူေဌးမ်ားက နားလည္ၾကတာ အင္မတန္ နည္းပါးပါတယ္။

မိမိရဲ႕လုပ္ငန္းခြင္မွာ ခိုကပ္မႈကင္းမဲ့စြာ အလုပ္လုပ္ၾကၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ကို ျပည့္မီ ေက်ာ္လြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရထားတဲ့ တာဝန္ရွိသူနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ "P" သံုးလံုးကို ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ၾကရင္ ပဋိပကၡဆိုတာ မူးရင္ေတာင္ ရွဴစရာ မရွိေလာက္ေအာင္ ကင္းမဲ့သြားပါလိမ့္မယ္။ ခ်စ္ၾကည္ညီၫြတ္စြာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စရာ လုပ္ငန္းခြင္ တစ္ရပ္ကို ဖန္တီးႏုိင္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အလုပ္ရွင္ေတြ လက္ကိုင္ထားရမယ့္ "P" သံုးလံုးကေတာ့ (Pay) ဆိုတဲ့ မွ်တတဲ့လုပ္ခလစာ၊ (Placement) ဆိုတဲ့ စနစ္က်တဲ့ ေနရာခ်ထားမႈနဲ႔ (Promotion) ဆိုတဲ့ အဆင့္ေနရာ တိုးျမႇင့္မႈ၊ ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးမႈတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အခ်က္သံုးခ်က္ကို လက္ခံႏုိင္တဲ့ အတုိင္းအတာအထိ ညႇိႏႈိင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေရရွည္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ ဘဝအာမခံခ်က္ ျပည့္ဝမႈ၊ အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္မွန္းႏိုင္မႈေတြ ျပည့္ဝလာမွာ ျဖစ္သလို ရႊင္လန္းတက္ႂကြဖြယ္ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုကို ရရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ အလုပ္ရွင္ဘက္ကလည္း အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စည္းကမ္း ျပည့္ဝၿပီး မခိုမကပ္တဲ့ လုပ္သားေတြကို ရရွိလာတဲ့အတြက္ လုပ္ငန္းအေျခအေန တိုးတက္ ေကာင္းမြန္လာမႈနဲ႔အတူ အသားတင္ အျမတ္အစြန္း ပိုမိုရရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ႂကြယ္ဝတဲ့ အလုပ္ရွင္တစ္ဦးရဲ႕ အေနအထားကို ရရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

သတိထားရမွာက “သိပ္ဆင္းရဲလို႔ အလုပ္လာလုပ္ၾကတာပဲ၊ ငါေပးသမွ် ယူၾကရမွာေပါ႔၊ မယူရင္လည္း ေနေလ၊ ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံေပါ႔ မဟုတ္လား” ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ဳိး၊ “ေပးတာယူ၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ျပန္မေျပာနဲ႔” ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိးေတြဟာ အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းလိမ့္မယ္။ လူ႔ေလာကႀကီးမွာ လူေတြကို ဦးစီးၿပီး လူေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကရင္း လူေတြဆီက ရစရာ ရွိတာေတြကို ယူဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ အလုပ္ရွင္ဆိုသူ လူတခ်ဳိ႕ဟာ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြ ဖံုးၿပီး လူကို လူလို မဆက္ဆံေတာ့တဲ့အခါ ပဋိပကၡေတြ ေပၚလာရပါတယ္။

သင့္တင့္မွ်တတဲ့ လုပ္ခလစာဆိုတာ အလုပ္လုပ္ေနသူ အလုပ္သမားတိုင္းပဲ လိုခ်င္ပါလိမ့္မယ္။ သူေပးလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္၊ သူစိုက္ထုတ္လုိက္ရတဲ့ လံု႔လဝီရိယနဲ႔ ညီမွ်တဲ့ ေငြေၾကးဟာ တရားမွ်တပါတယ္။ ဒါကို တခ်ဳိ႕အလုပ္ရွင္ေတြက အလကား ေပးေနရတဲ့ ေငြေတြလို႔ ေတြးထင္တတ္ၾကတယ္။ အခ်ိန္ပို၊ ဆုေၾကးနဲ႔ ေဘာနပ္စ္မ်ား ေပးရမယ္ဆိုရင္ တီေကာင္ကို ဆားနဲ႔တို႔သလို ျဖစ္ၾကေရာ။ ရယ္ေတာ့ရယ္စရာပါ။ အဲဒီ ေငြေတြဟာ သူတို႔အိတ္ထဲက စိုက္ထုတ္ ေပးလိုက္ရတဲ့ ေငြေတြလို႔ သူတို႔က ထင္မွတ္ မွားတတ္တယ္။

အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားတုိင္းဟာ မတူတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိၾကပါတယ္။ အလုပ္ရွင္ဟာ မတူတဲ့ အရည္အခ်င္းအလုိက္ စနစ္က်တဲ့ ေနရာခ်ထားမႈ ရွိရပါလိမ့္မယ္။ အလုပ္ရွင္ သို႔မဟုတ္ တာဝန္ရွိသူမ်ားဟာ Placement ဆိုတဲ့ စနစ္က်တဲ့ ေနရာခ်ထားမႈ၊ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ေပးမႈကို ကၽြမ္းက်င္လိမၼာပါမွ လုပ္ငန္းခြင္ဟာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕တတ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္ဟာ တတိယ "P" တစ္လံုးျဖစ္တဲ့ Promotion နဲ႔ ဆက္စပ္ေနေလေတာ့ မွန္ကန္တိက်မႈ ရွိေလ လုပ္ငန္းဌာနႀကီး တစ္ခုလံုးအတြက္ အက်ဳိးရွိေလပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးအရ မမွန္ကန္တဲ့ ရာထူးတိုးျမႇင့္မႈကေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း မလိုလားအပ္တဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကို ဖိတ္ေခၚပါလိမ့္မယ္။

သိထားရမွာက ဘယ္မွာမဆို လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းမွာ အလုပ္သမားေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနပါမွ လုပ္ငန္း ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အလုပ္ေကာင္းမွ လုပ္ငန္းရွင္ေပ်ာ္ရမွာပါ။ လုပ္ငန္းရွင္ေပ်ာ္ရင္ အလုပ္သမားမွာလည္း “ေရျမင့္ရင္ ၾကာတင့္” ေတာ့တာေပါ႔။ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ၿပီး အျပန္အလွန္ မွီခိုကာ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးရွိတတ္တဲ့ သေဘာသဘာဝကို အဲဒီမွာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အေရးႀကီးဆံုးက လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ တင္ျပခဲ့တဲ့ "P" သံုးလံုးကို ေၾကညက္ သေဘာေပါက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကရင္ အမွားအယြင္းနည္းတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္ၿပီး အလုပ ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြလည္း ေပါက္ေျမာက္ ပါလိမ့္မယ္။

ထက္ေက်ာ္ 

Opportunity Journal